Yokluk Şiiri
Yokluk dolu sağım solumKendini beğenmiş bir yalnızlık
Güzel sözlere hasret günlerim
Özlem dolu gözlerim.
Yeniden adım atmaya başladığımda
Zaman dursun istiyordum
Ki beynimde zaten durdu herşey
Yok oldular teker teker dostlar
Alıştım yokluğuna gecelerde.
Kesildi birden sözlerim
Konuşmak istemedim günlerce
Ağlamak istedim, içimden ağladım.
Bir zamanlar severdim ben de
Kahvemi suyumu alıp
Saçlarını düşünürdüm
Gece mavisi saçlarını
Bu ateş sönmez derdim
Kül olunca anladım.
İçimden yaktın gönül ormanını
Söndürmeye çalışmadım hiç
İzledim sadece yanışını
Acısını bile hissetmedim.
Şimdi yokluk doldu her yanım
Dostlar yok, ailem yok...
Belki ben de yokum.
(
Yokluk Şiiri başlıklı yazı
Mehmet ÇİFTCİ tarafından
12.06.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
