KALP AĞRISI
3
Direnmeliyim
İçimde
açılan fay hatlarını onarmalıyım acilen
Çatlayan
duvarlarımı sıvamalıyım
Durdurmalıyım
bu yangını
Etrafa sıçratmadan...
Yüreğimin
karanlık sokaklarından
nasıl
geçtin hiç korkmadan
Zonklattın
inzivadaki kalp ağrılarımı
Hisleri ölü
zamanlara sırnaştım
İçinde
sevgisini gizleyen
Ve hayata
hükmeden duygularından
Dudaklarım
hicvettikçe ismini
Derin
sancılara savrulur tomurcukları güllerin
Ölmek kadar
çaresiz bir vakitteysem bile
Öylesine
değil yakarışlarım
Bile bile
çekimine kapıldım aşk menzilinin
Gayri
ihtiyarı dokunuyorum hayata
Beni
beğenmiyor aynalar bile
Toprağa
bakar oldu sol yanın sancıları
Ölüm
çağırdıkça uzaklaşıyorum kendimden
Ganimeti
hüzün dolu son seferinden
Yine
akşamına ışıkları karışan gündüzlerim
İçimde ölen
kelebeklerim var aşk ağrılarından
Benim
sandığım delişmen bakışların
Ve yine
ritmi bozuk heyecanlarım
Kaçıyorum
senden, kendimden, kaderimden
Yaşarım
ömrümü kalbi delik çocuklar gibi
Sesimi
yansıtırım odalarında diyeti çığlık olup
Yamaçlarından
tutunamayıp düşerim ansızın
Uykuları
haram kıldı özlemlerin
Yokluğunda
yakmadım ışıklarımı
Ama sen
zaten düşünmezdin
Ardında
bıraktıklarını...
Âdem Efiloğlu