EVCİLİK – II
yollarda gölgeni gezdirdiğin bir kent vardı
eskiyen adımlarınla terk edilen
cebinde yüzünü yere dökmüş bir resim
ve kurumuş gül lekesi avuçlarında
gözünde bilmem hangi yağmurdan çalınmış
iki damla yaş
gidiyorsun
gölgeni arkanda sanarak
ağladıkça kararan gecenin gözlerine
geride kaybedilmiş bir zafer bırakarak
çıkagelmedin
bu kent susarken böyle
bürünürken karalarına böyle
siren sesleri
buruk küsmeler birikti hissiz gülmelerinde
savurdun gözlerinin billuruna
yitmiş sevda türküsünü
bitmiş günlerin resmini çizdin ellerine
kara kanatlı uğursuz kuşları da alnına
zorba
yolsuz yağmurlar aktı sonra saçlarına
güvercin iniltileri abandı soluğuna
oysa sen
çığlık bırakamazdın dağlar boyu
susmayı iliştirip avazına
ancak
tırnaklayabilirdin içinin kara tortularını
ve sabahlar
hep serin vurdu omuzlarına rüzgarını
bakıyorken aynalarda saçlarına
bir serinlik aldı içini
yaşlarını akıtamadığın bir ağlamak tuttu
yüzün yanlarını
bakanlar yine göremedi
sanırdın ki geçmez
o güz hep asılır perçeminden
sanırdın ki bil(in)mez
kırık düş sesleri geceden
oysa bil(in)iyor
anımsayamadığın kokular da var artık
yitmiş günlerden
giden turnaların kanadına da asmıyorsun gözlerini
bu kış masalları reva değildi sana
geçip gidiyorsun evcilik oyunundan
gözlerin hep kapalı
sanırdın ki bil(in)mez
bil(in)iyor
toprak
yağmur bile kokmuyor...
demir-ci
(
Evcilik - Iı başlıklı yazı
DEMİRCİ tarafından
29.06.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
