Online Üye
Online Ziyaretçi
Ey benim vefadan yoksun sevgilim
İçimde binbir tahayyülün aks edişi
Kalbimde hala o sevgilinin acı gidişi
Ellerim beklemez artık günü ezmeyi
Şu hayat taşında
Gönlüm bilmez, viranedir gezmeyi
Toprağı katıktır aşında
Bir de şu ayrılığın ıssız başında
Sessizce demlenir zaman
Kuytusunda geçirdiğim binlerce an
O bile vefasız değildir gönlüm
Ey benim masallara layık ömrüm
Tutabilseydim şefkatle ellerimde seni
Solmazdı hiçbir bahar çiçeği
Ve ben bahara hasret beklemezdim
Ezmezdim belki topraklarımı
Geçmezdim belki sokaklarımı
Bir tını şimdi yok oluşumda
Ahenkle uğurlar beni
Allar beni
Pullar beni
Sevdayla uğurlar beni
Göz kapaklarımın kapanışından sızan iki damla yaş
Ömrümce tuttuğum ilahi bir yas
Bundan daha iyi imza olamaz
Herkes sevdanın şairi olmuştu
Bense ayrılığın şairi süreyya
Şimdi göklerine biriktirdiklerinle yağ!
Ve ben başımı kaldırayım yukarıya
Arşınladığım her adımın telaşında
Sana boğulayım
Senle olayım
Ben güneşe küstüm
Şimdi yeniden gel diyarıma
Güneşten erken doğayım
Gel artık yarım bıraktığın bana
Bende tamamlanayım