Nikah Masasından
Ben girerken
meyhane kapısından
Sen
kalkıyordun nikah masasından
Ben
meyhanenin ücra köşesinde
Şarap şişesinin dibi kurumuş
Sen ki; evinin
serin terasında
Önünde deniz
mazinde anılar
Ben göz
yaşıyla doldururken kadehi
Senin önünde
çilingir sofrası
Kadehinde rakı
kaderinde ben
Esmerimsin
gülüm ezberimdesin
Unutamam ulan
unutmam derken
Bazen kör
meyhane köşelerinde
Hem avare hem
biçare gönlümce
Söz vermiştin
kalacaktın yanımda
Unutmadım
sözünü unutamam
Bedbahtmış
dediler sevinemedim
Hani derdin
mezara kadar diye
Hani
bakacaktın bana sevgiyle
Ben girerken
meyhane kapısından
Sen
kalkıyordun nikah masasından
Gece soğuk
gece zifir karanlık
Yorgansız
yatağım, kirli çarşafım
Büzülsemde
titresemde mecburen
Sıcaklığın
uzak bir hayal olsa
Sarhoş
olsam da, günün her saati
Sen çıkarken
nikah salonundan
Meyhaneci
vursa da kilit kapıya
Esmerimsin
gülüm ezberimdesin
Unutmam ulan
unutamam seni
OSMAN ATATOP