İKİNDİ KALEMİ 
 
II – zaman-sızım


karşımda susan
koca bir suçlunun günahıydı
mahkemesi görülecek
ilamı hep beraat vermiş bir hakimdi
yargı kararı
okuyorum şimdi
hükmü verilmemiş bir suçlunun
idamı öncesi af isteği
 
adam...!
 
baban ölümü buldu, kardeşin kavgayı
annen ağıt yakmayı
yel göçtü toprak emdi insanı
suyla ayasını yıkarken esmerimsi teninin gölgesi ısındı
dikeni ruha battı
gül yürüdü üzerine ışkının
aksini yuttu dağlar sen güneye dönünce
avazıyla

adam 
uçamayacaksın işte o baharın muştusuna
mahpusluğun avlusundan kumrular uçacak
kıskanacaksın kumruların kanadını
kör sağır zindanlarda
umutsuzluğun yavuklusunu özleyeceksin
gardiyan
bir gün ama bir gün bile
senin adını görüşmeye çağırmayacak
gök yüzünün mavisini
telleri olmayan ve sınırları belli bir avludan göremesen de
yıllardır aslında sen
açık hava mahpusluğunda
tutukluydun
 
adam
bu dünyada senin kimseciklerin yok
ölünce sen
konulunca tabutun
Murat Paşa Camii avlusundaki teneşirin üzerine
sana hakkını helal edecek
kimse de olmayacak

ekimler düşüyor yapraktan
gitme vakti geldi yüreğinin taze ekmek kokusuna
ama gidemiyorsun
yıllardır kaçmak istedin bu virane şehirden
ama Şair bırakmadı
seni dizelerinin acı sürgününden bırakmadı
dizelerde öyle garip bir sevda masalının
kekremsi tadında kaldın
bir adım atsaydın Şair'in tarlasına
aynı bağın bağbanıydık halbuki
bağbozumu zamanlarda
sana yüreği sevdalılar hiç dokunmadı
ve asmalarda çürüdün
 
adam
müebbet olup
yılları da koysan üst üste
yine de az gelirdi yaraları kapatmaya
zaman artık seninle değil
kendi ömründen biçersin şimdi pahasını mahpusluğun
görürsün zindan kapısındaki açıklıktan gelen gün ışığını
misk’i sanırsın
sabahın olup güneşin doğduğunu bir nida söyler sana
sem’i duyarsın
kulağını verdiğin duvarda
elin ağzın, burnun yüzün
iki dirsek iki kol, baş ve kulakların
çarığına bulaşmış kumu da temizler ayakların
rüya sanırsın
düş değildi oysa gerçekteki şeytanların
 
adam
adın izini ahirden almıştı evvel zaman
içinde kaybolmuştu eleğindeki kalbur saman
tellal iken yorulmuştu hörgücünü boynunda taşıyan
pireler de bilirdi elbet berberliği inan
Adem’den beridir insana düşman olan
bir şeytan
birde an’ların zam’lı haliyle zaman
adam
seni bir ikindi vakti
kurtarmaya çağıranın tersi de "zamaN"


demir-ci
 

( İkindi Kalemi - Iı -zaman-sızım- başlıklı yazı DEMİRCİ tarafından 12.07.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu