Ölü kentin sabahı

Mabedime güneş düşmüş

Gözleri  yaşlı, 

Bir ana ki evladına hasret 

Yüreği yaslı 

Onu gören zalimlerin kalpleri paslı

Aynalarda var yansımaları, yüzleri puslu

El kalkmaz sivile halka dediler

Minicik çocukları devirip yediler

Adınada özgürlük savaşı dediler

Bugün kan ağlar  bu şehrin insanları

Belki olmayacak bir daha yarınları

Yıkıp viran eylediler hiç korkmadılar

İnsandır, çocuktur zerre takmadılar

Yaşlıdır, yaralıdır bakmadılar

Vicdanı körelmiş insan müsveddeleri

Uzatıp  ellerini işgal ettiler binlerce evi

Sofralarından aşları aldılar

Gözlerinden bile yaşları aldılar

Bedenlerden başları aldılar

Ey hiç olmamış ölü kentin devleri

Birgün yenecek bu bedenler sizleri