KÖR-DÜĞÜM
bizim buralarda aşk
uzun namlulu bir tabancadan çıkıp
bedenine saplanan kurşunlarla can buluyor
sevda sözcüklerimiz biraz barut kokulu olsa da
tanklara taş atan eller
gözyaşlarıyla suluyor toprağı
kanlarıyla suluyor
ve bizim buralarda
kan çiçekleri açarken bile
her mevsim akasya kokuyor
her akasya sevda açıyor
ama şimdi buralar böyle poyraz eserken
sen al götür gözlerini uzağa
bu cehennemin orta yerinden
üzerine gece çökmüş gözlerime değmeden götür
götür ki
bir gün uyanırsam şayet bende
kan kokmayan susamlı bir simit sabahına
varıp gelebileceğim bir adresin olsun saklımda
ve dalıp gidebileceğim sözlerin mektuplarda
sana söz
gözyaşlarımı bulutlara satıp geleceğim
ve yitirdiğim ne kadar türkü varsa
hepsini saçlarıma düğümleyeceğim
ama şimdi git
dudakların barut kokmasın
bedenime binlerce aşk saplanmışken
bir de gözlerinde ölemem
