CAMDAN KALE-M
Katli vacip bir şehrin bitmeyen
ritmine hayıflanırım
Gözyaşımdan geçerim
az önce şehirdeydim oysa
Katil karıncalarla sevişir
burada bozkır çiçekleri
Yüreğimin orta yerinde idam edilmiş iki çocuk ağlar
Kim çekti bu çocukların
ipini
Hesabını verin ölmüş
yılların
Yoz bir toplum neyi var
edebilir ki
Kitap gibi olmalı mutlak
surette her acı
Yaşadıysanız yaşadınız
kime ne
Her koyun kendi
bacağından
Ne kötü bir benzetme
Sahi
Yaşarken insan mıyız?
Artık taşıyamam aklımın
alt ettiği yüreğimi
Kinden başka ne var ki
Bahtiyar oluşum nerde
Unutulmuşluğu talan
olmuş bir trajedi geçer şiirimden
Kirpiklerimde uzun
ağladıklarım
Bakıp da göremediklerimi
bilmem
Sesime sus kaçar bir ikindi
vakti
Şimdi vakit gecemi
Ne çok geçmiş güneş şehrimin
üstünden
Bu katli hükümranlığı
hangi müspet geceden geçer
Cismini kaybettiğim
arzular nerede
Camdan kaleler yaparım
şehrin orta yerinde
Hadi gelip kırın
Böyle daha kolay kanarım
Üç çığlığa dört sevinç
yüklesem denklem yolunu şaşırıyor
Aklımın olmadığını
kalbim nasıl taşıyor
Aklı olmayanlar kalpsiz
mi yaşıyor
Mat olmuş bir oyun değil
ki bu her şey yeniden başlıyor
Doğmakla ölmek bu şehirde aynı şey
Yaşarken her şey mümkün
demir-ci