Sevgili Mahir;

Hal hatýr faslýndan evvel þu isim mevzusunu konuþmak isterim sizinle; “Neden Mahir?” diye sorduðunuzu farz ederek açýklamak isterim ki hayali bir mektup arkadaþýnýn ismini tayin etme ayrýcalýðýný hep tatmak istemiþimdir. Anlamý güçlü ve güven verici..

Uzun zamandýr sizinle þöyle karþýlýklý muhabbet edemedik, nasýlsýnýz mürekkebime karýþýp zihnimi, uzuvlarýmý gezerken afiyettesiniz inþallah..

Geçenlerde kaburgalarýmda zuhur eden mavi kelebeklerin dansýný izleme fýrsatý bulabildiniz mi? Ciðerlerim, kalbim ve dalaðým dahi o an yaþadýðým efsunu bölüþtüler.. 

Durun size o günü anlatayým. Yanaðýnýn kenarlarý elma gibi al al olan yeni yetme kýzlar gibiydim. Her zamanki yol güzergâhýmda ilerliyor aklým beþ karýþ havada güya yürüyüþ yapýyordum. Sakin sokakta bir motosiklet sesiyle irkildim. Yavaþlayýp yanýmda durdu, sanki bir sorunu vardý ki ara ara çalýþtýrýp sebebini anlamaya çalýþýyordu. Merhabasýný alýnca ben de durmuþ bir yardýmým olup olmayacaðýna bakýyordum. Neyse ki ufak bir tamirden sonra motosiklet yeniden çalýþtý..

“Atla, iþin yoksa gezdireyim seni..” dediðinde afallamýþtým ve garip bir heyecanla nefesim kalbime yeni bir ritmi öðretmeye baþlamýþtý. O, bu, þu ne derdi? Amaaannn ne derlerse desinler..

Çok istediðim bir anýnýn avlusunda duruyordum ve kapýdan içeriye girmeme bu dakikadan sonra kimse mani olamazdý. Bana doðru uzatýlan kaský aldým ve kafama geçirdim. Ýþte tam o saniyede aramýzdaki küslük en sevdiðim karamelli dondurma gibi eridi..

Sevgili Mahir, hoþlandýðým erkeðin belinden tutmuþ kilometreleri bir bir geride býrakýyordum.. Rüzgâr aramýza sevginin sarmaþýk güllerini örüyordu. Ýçimde ise o size bahsettiðim mavi kelebeklerin dansý vardý..

O an birisi bana bir kamyon dolusu çikolata alsaydý inanýn o kadar mutlu olamazdým. Tarifsiz bir þeydi çünkü yaþadýðým, yol ve yoldaþ vardý; verdiði sözü tutan bir adam ve çocuklar gibi heyecanlý bir kadýn.. Yarým saat sürmeyen bu macera her þeyin de kötü gitmediðine inancýmý artýrmýþ, þifalaþmam için bir sebep olmuþtu.

Bunlarý size anlatýrken kaygý duymuyorum çünkü beni yadýrgamadýðýnýzý biliyorum. Sadeliðimi, kýt kanaat oluþumu ve güzelliðin kaymak beyazý haline hayran olduðumu anlamýþ 

olmanýza öyle mutlu oluyorum ki..

Ben þimdilik gidiyorum ama ilk fýrsatta tekrar sizinle sohbet etmeyi iple çekmiþ halde geri döneceðim. Sizi izlerken denize dalmýþ ve fikrimi meþgul eden her þeyden uzaklaþmýþ gibi oluyorum biliyor musunuz? Ýyi ki varsýnýz Mahir.

Yeniden görüþmek ümidiyle..

Tatlý kalýn..

                                                                                                                                                  Gülce..