VEDA BUSESİ

 

Tertemiz bir sevdaydı nazardan kolladığım

Bütün yaşanmışlara sende sahip çık derim

Bir veda busesiydi rüzgârla yolladığım

Alıp da alnına koy, bunu senden isterim

 

Estirdiğin rüzgârı nefesimde sakladım

Hakkında konuşmayı kendime yasakladım

Aşka zeval gelmesin diye seni akladım

Seni sevdim seveli hem sağır hem de körüm

 

Hasretinden yansa da aşkla kapına gelen

Ne söz dinleyen oldu ne de kıymeti bilen

Bendim benim gözümden akan yaşları silen

Huşuyla okuduğun her şiirde ben varım.

 

Sıkıntılı günlerdi zaman zaman darlandık

Bazen sevinç yaşadık bazen de efkarlandık

Çıkışı olmayan bir boşluğa yuvarlandık

Allah bilir ben bilmem kalbinde var mı yerim

 

Coşari’nin yazdığı her şey gönül sesiydi

Seninse dört bir yanın cehennem kafesiydi

Evet bu son yollanan bir veda busesiydi

Ben sabrıma sığındım, sonrası Allah kerim.

 

26.08.2024/Samsun


İbrahim COŞAR 


( Veda Busesi başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 26.08.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu