Ýçimdeki Narin Bir Damla

Son mavisi düþerken gözlerimden kederimin, ne olur bana sonsuzluðu sorma çocuk. "Uçsuz bucaksýz okyanus, içine sýðdýramayacaðýn kadar gök, gözlerinin görebildiði kadar kara" desem inanacak mýsýn?

Deðersiz deðer, dünya
Nefes alýp vermek, yaþamak
Perde perde oyun, hayat
Evrende varlýðýn, anlýk
Anlama, bana sonsuzluðu sorma çocuk.

Hadi gidelim. Bu nefes bize fazla, bu konuþtuklarýmýz bize fazla çocuk. Hayat bir baþka oyuna yeni yeni perdelerini açarken, bir kulenin zindanlarýnda kilitlediðimiz duygularýmýzý da alalým yanýmýza. Beyazlar üstümüzde kirlendi çocuk. Gece ve ölüm giyinelim. Yaðmur ve hüzün takalým kýsacýk saçlarýmýza. Elimizde bir çay, bir sigara. Dudaðýmýzda yine o hüzünlü þarkýnýn ýslýðý.
Hadi gülümse çocuk, yoksa ben nasýl yenilenirim.

Adýmlarým dost gecenin içinde yankýlanýrken, sekiz yaþýnýn boyu uzasýn, gölge yerine dünyanýn üstüne.
Toprak kadar sessizce, dingince, saklayabilseydim keþke çocuk, içimdeki insan artýklarýný. Kara azan dolu bakýþlar gözlerimin bebeðinde duran. Hadi benden git desem de Cennetin  Irmaklarýna, bilmem kaçýncý þizofrenliðim ayaklanýp tüm gitlere gel diyor. Gel gitlere, medcezirlere boðuluyorum, boðulmakla yüzmek arasýnda.

 

Yaþamaktý oysa senin adýn

Tek bir notaydýn hayatýn bilinmezliðinde

Okyanussun oysa

Kocaman bir senfonisin þimdi

"Ölüm nedir" diye soran herkese.

Ne çiçek kadar masum ne de toprak kadar sükût olamamýþým.

Zift gecede, gözlerime hüzün yapýþýyor.

Her gülümse diyene gülüyor

her gülümse þarkýsýyla aðlýyorum.

Hayatýn içinde neyi aradýðýmý, kime dost, kime umut, kime kahkaha, kime nefret, kime öfke, kime sevda olduðumu bilmeden

Narin bir sevdanýn ateþiyle yaþayacaðým geride kalan günlerimi.

Rahman, Canilerinin Cehennemde yakýlýþýný Cennetten izletsin sana...

demir-ci