Bak
yıldızlar kayıyor görüyor musun?
Ya da
ölüyor birer birer hepsi...
Gecenin
gözleri sönüyor şimdi.
Ölmek
nedir sen biliyor musun?
Dünya
dönüyor, zaman geçiyor zamanla.
Aklım
dolanıyor, baygınlık geçireceğim.
Uykudayım,
tekrar uyanırsam rüyamdan.
Ölümün
içinden, hayat getireceğim.
Sen
ölmeyi bilir misin hiç?
Mesela,
geceleri yatağında düşündün mü?
Ölmenin
kıyısına uzanmışken hem de...
Uyumakta
ölümün bir eşiydi zaten.
Sen,
ölmek nedir bilir misin aciz?
Ölmek,
hayatın son bulması mı?
Ölmek
nedir bilmek ister misin?
Ölmek, ey
aciz, yaşamanın ta kendisi…
Sen,
evet evet sana söylüyorum.
Ölmek
nedir bilir misin sen.
Sana bu
soruyu devamlı soruyorum.
Çünkü
ben ölmek nedir, çok iyi biliyorum.
Sen ölmek nedir bilir misin?
Ben
bilirim ölmeyi...
Nerden
bileceksin deme, sakın...
Sen
ölmeyi bilmiyorsun çünkü ölmedin.
Ben
ölmeyi çok iyi biliyorum.
Çünkü
ben yaşıyorum.
Her gün,
ölümle iç içe her gün...
Onu
düşünerek yaşıyorum.
Onu
yaşayarak düşünüyorum.
Ben
ölmeyi biliyorum, ey aciz.
Peki ya
sen, sen ölmeyi bilir misin?