ZAMAN HIRSIZI
Kayıp gecelerde kendimi arıyorum
Gölge insanlara kendimi soruyorum
Gölgemi artık bedenime sarıyorum
Yılgın adımlarımı boşa
yoruyorum
Gecemin rengiyle elbise biçiyorum
Güneşin ışığıyla yolumu seçiyorum
Gül ile bülbülü sevdama çekiyorum
Gölge suratları gönlümden siliyorum
Karanlık hücremde bir delik deliyorum
Çıkarcı insanları defterimden siliyorum
Dost olanları da kendimden biliyorum
Gölgelerden kaçıp hücreme dönüyorum
Anne kokusunu hayatıma katıyorum
Gecemin ayında kandilimi asıyorum
Heybemdeki yalanı sahibine satıyorum
Bu kirli dünyadan amansızca kaçıyorum
Solgun anılarımın resmini çiziyorum
Çizdiğim resimler
toprağa düşüyor
Toprağa düşen
hatıralarım üşüyor
Üşüyen her hatıram bir bir ölüyor
Acı lokmamı alın terim biliyordum
Güzel insanlara selam yolluyordum
Özlediğim çocukluğuma dönüyordum
Söyle zaman hırsızı sana neyledim
Yazarın
Önceki Yazısı