KUL HAKKI

Müslüman bir toplumda yaþýyoruz ama dinimize göre nasýl bir insan olmamýz gerektiðine hiç bakmýyoruz. Ezbere, geleneðe ve örflere dayalý bir dini yaþadýðýmýzýn farkýnda deðiliz. Bunu anlamanýn yolu çok basit. Yaþam biçimimizi Kuran ayetleriyle karþýlaþtýrmayý baþarýrsak; ezbere, geleneklere ve örflere dayalý Ýslam anlayýþýndan kurtulmamýz gerektiðini ya da gerçek Ýslam’ý anlamýþ oluruz.

Ýslam dünyasýnýn önemle üzerinde durduðu bir konudur kul hakký. Zira Kuran, çeþitli ayetleriyle kullarýný kul hakký konusunda defalarca uyarmýþtýr. Ancak Müslümanlar, Kuran’dan uzak kaldýðý için örflere ve geleneklere dayanarak kul hakkýný anlamaya çalýþmaktadýr. Dolayýsýyla her Müslüman, kul hakký konusunda farklý düþüncelere sapmýþtýr. Kimine göre mubah, kimine göre günah! Dedikodu konusunu kul hakký olarak görmeyen bir Ýslam anlayýþý hüküm sürmektedir.

Müslümanlarýn örfe, ezbere ve geleneðe dayalý Ýslam anlayýþýný bir tarafa býrakalým ve Yüce Allah’ýn kitabýna bir bakalým ve konuyu kaynaðýndan anlayalým.

"Haksýzlýkla yetimlerin mallarýný yiyenler þüphesiz karýnlarýna ancak ateþ týkýnmýþ olurlar; zaten onlar alevlenmiþ ateþe gireceklerdir." Nisa Suresi; 10

 "Öyleyse yetimin hakkýný sakýn yeme. " Duha Suresi 9. Ayet;

 "Hayýr, hayýr! Doðrusu siz yetime ikram etmiyorsunuz. " Fecr Suresi 17. Ayet;

“Ey inananlar, sakýnýn fazla þüphe etmekten, þüphe yok ki bazý zan ve þüpheler suçtur ve ayýplarýnýzý, gizli iþleri arayýp gözetmeyin ve bir kýsmýnýz, bir kýsmýnýzýn gýyabýnda kötülüðünü de söylemesin; biriniz, ölü kardeþinin etini yemeyi sever mi? Tiksindiniz, deðil mi? Ve çekinin Allah'tan, þüphe yok ki Allah, tövbeleri kabul eder, rahimdir.” Hucurât Suresi 12. ayet

Din kardeþimizin dedikodusunu yapmak, iftira atmak, laf taþýmak, lakap takmak, alay etmek, aðýr þakalaþmak, kalp kýrmak, üzmek ve sözünde durmamak gibi durumlarda mutlaka hak sahibi ile helalleþmek gerekir. Ýnsanlarý küçük görmek, ölçüye ve tartýya hile katmak, adaletli davranmamak, yalan söylemek, rahatsýz edici biçimde yüksek sesle konuþmak, çevreyi kirletmek, gýybet etmek, trafikte kural ihlali yapmak gibi pek çok konu manevi kul hakkýna girmektedir.

Kul hakkýnýn ve þehitliðin önemini anlamamýz için þu yaþanmýþlýk üzerine derin derin düþünmemiz gerekiyor. Ýbn-ül Kayyým’dan bir anekdot nakledelim: Hayber Savaþý sonrasý, Hz. Muhammed þehitleri göstererek “bunlar cennet ehlidir, þu kiþi hariç” dediðinde sahabelerin yüzleri sapsarý kesilmiþti. Bunun üzerine Hz. Muhammed þöyle demiþtir: “Arkadaþýnýzýn cenaze namazýný siz kýldýrýn. Çünkü o kamu mallarýndan bir miktarýný aþýrmýþtýr.” Bunun üzerine sahabeler, ölen kiþinin eþyalarýna bakmýþlar ve Yahudilere ait bir deri pabucu aþýrdýðýný görmüþler. Ýþte o zaman sahabeler iþin aslýný gözleriyle görmüþler. Görüldüðü üzere kul hakký dediðimiz fiil, Yüce Allah’ýn yasakladýðý söz ve eylemlerin tamamýdýr. Ýslam Dini, insan fýtratýna uygun olarak indirilmiþtir. Ýnsanlarýn yaratýlýþ kanununa uygun olmayan bir dini Yüce Allah zaten indirmez.

Ýnanan insanlar olarak, dinimizi doðru ve saðlam kaynaktan öðrenmek gibi bir ödevimiz vardýr. Bu ödevlerimizi tam ve eksiksiz olarak yerine getirdiðimizde yaþadýðýmýz ülkede huzura ve barýþa eriþmiþ oluruz. Ýnsanlar, bu temel ilkeleri ihlal ettiði, Müslüman görünerek dünyalýk elde etmeye çalýþtýðý, siyaset ve ticaret yaptýðý için buhrandan buhrana sürüklenmektedir. Böyle bir toplumda her türlü suç normalleþmekte, insan haklarý yok edilmektedir. Kokuþmuþ toplumlarýn baþýna ne felaketler geldiði Kuran’ýn çeþitli ayetleriyle gözler önüne serilmiþtir. Allah’ýn muradýna uygun yaþarsak, geçmiþte azgýnlaþmýþ toplumlarýn uðradýðý felaketlerden korunmuþ oluruz.

Allah’ýn ipine sýmsýký sarýlmak ümidiyle…