Kabuk
yok oldu yavaş yavaş insanlık,ekmeğin tuzu, domatesin kokusu
ölüm sardı dört bir yanı
sabah ölüm akşam ölüm
belli ki yaşamak istemiyordu kimse
çiçekleri koklamak istemiyordu
yağmuru izlemek istemiyordu
sormak bile gelmiyordu içimden
seviyordum bir zamanlar ben de
hiçbir zaman sevilmesem de.
zulüm gibi geliyordu akşamları
göğsüme bir ağırlık çöküyor
bitmeyen özlemler biniyordu sırtıma
ah bu ağrılarım, acılarım
ve oynayan çocuklar
yeşilliklerde koşan umutlar
kimse yok şimdi yanımda
aşılmaz bir kabuk var dışımda
(
Kabuk başlıklı yazı
Mehmet ÇİFTCİ tarafından
5.10.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
