Online Üye
Online Ziyaretçi
en derin en karanlık gecelerde
hayallerimde bulursun kendini
dudakların gözlerin yüzün yok
hâlâ yürekten sevildiğini zannedip
gülümsemeye çalışırken sahte bir bakışla
artık el ele yürümek istersin ama nafile
ayakların ellerin titrer gizlemeye çalışırsın
efkarını tutamazsın damla damla akar gözlerinden
buz kesildiğini zannedersin oysa ki ölmektesindir
ayrılık saatlerin perişan saçların darmadağın
kirpiklerine ayaz gri düşerken ağlarsın
hatıralarını alabildiğine uzatmaya çalışırsın
gözlerden kalbin derinliğine sızan acıların
şimdi aramızda ördüğün
bütün duvarları kaldırdın
ama unuttuğun
bir şey vardı artık o tanıdığın
şair senden vazgeçtiğini….
….vazgeçtim ve değişen ne oldu
gökyüzü hâlâ mavi bulutlar beyaza çalan gri
güneş yerinde sayıyor dünya hızla dönerken
gün boyu aklımdasın olsa ne yazar silindin
evet haklısın senden birden ayrılmadım ki
ilk gördüğüm gündü ayrılık o gün başladı
o ilk gün gitmiştim
sana haber vermeden
doğru ama yine de
her yerde biraz sen vardı
hatırda zamansızdın
gözlerindi bir ışık karanlığıma
belki de tapardım güzelliğine
bütün yüreğinle işte o zaman gelecektin
o vakit inanırdım yüreğimde hâlâ sevildiğine
artık saat sandığından daha geç güzel kadın….