Suç Benim
Kendini
suçlama, sen ilk değilsin.
Çevremde
kim varsa satılmış benim.
Doğurmazdı
belki, annem ne bilsin!
Kundağıma
akrep atılmış benim.
Beşik
kertmesidir hüzünlü yanım.
Onun
eseridir her kırık anım.
Odur
gönlümdeki makûs zindanım.
Güneşim geceden
tutulmuş benim.
Ayran
gönüllüymüş hayat yoldaşım.
Kursağımda
kaldı aşka telaşım.
Henüz
yastığıma değmeden başım,
Meğer
yatağıma yatılmış benim.
Toydum,
bir hevesle kalbime taktım,
Yüzüğümü
ıssız koyda bıraktım.
İhanet
belgesi saklayacaktım,
Gözyaşı
selimde yutulmuş benim.
Yolum
dikenliydi; engeller kat kat.
Hangi
yöne gitsem, menzil meşakkat.
Kalmadı
dizimde bir nebze takat.
O sebeple
kaşım çatılmış benim.
Nedense
hep gele attığım zarım.
Kârıma
yazıldı bütün zararım.
Canımdan,
kanımdan kıymetli varım,
Ömür
kumarında ütülmüş benim.
Öyle
yalnızım ki hasret utanır.
Ruhum
feryat eder; sabrım katlanır.
Garipliğim
beni görmeden tanır.
Gölgem
bile öte itilmiş benim.
Merdivenim
kısa; ipim çürüktü.
İyi
niyetlerim ödündü, yüktü.
Şu
akılsız kafam boynumu büktü.
Kahretsin!
Vicdanım katilmiş benim.
Mücella
Pakdemir
(
Suç Benim başlıklı yazı
Mücella Pakdemir tarafından
17.10.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
