Uykulu insanlar ruhları bağnaz dünyaya
Ayıkken kurulan hayalleri sığmaz rüyaya
Bakar gözleri ama görmez, kırık aynalar.
Nerede yağmur yağar, nerede ateş yanar.
Bir arayış ve anlamın peşinde koşar sürekli
Ölüm olsa korkmaz hiç, insan deli yürekli.
Ve bir toz düşer ömürden, ölüme gider.
Ölüme götüren her dert, gönülden gider.
Gönüle düşen hastalıkmış, dünya tümörü
Ve her ömüre pusu atmış, yaşamak terörü
Anlamalısınızki, insan benliğini değil, yaşarken
Neyin ne olduğunu anlıyor, ölüme koşarken
Ne sanmıştınız ki, Dünya' ya gülmeye mi geldiniz?
Yoksa bir vade doldurupta ölmeye mi geldiniz?
Dünyaya gelme sebebiniz bomboş yaşamak mı?
Ne oldu size kardeşlerim hani daha dün ölüm haktı?
Bir durun da düşünün neymiş asıl mana
İnsan ne yaptı da tutuldu bir imtihana
Bir dostu kamil insan Yaradan' a yar oldu
İmtihanının sebebi yaratılana uydu
