DAÐLAR AÐLASIN

Tüm haþmetinle baþýn uludur daðlar,

Bilemem senin de belki gönlün aðlar,

Saklý bahçelerinde nice sular çaðlar.

Söyler misin bana?

Baþý ulu-dumanlý, karlý daðlar,

Dumanýný yel alýr, kar kalýr geriye,

Baþýmdaki dumaný kim daðýtacak?

Karlarý kim eritecek, söyler misin?

Doðmuyor ki güneþim, baþým karý erisin,

Mehtap yüzünü saklar, mavi gecelerimde,

Bulutlar toplanmýþ, yýldýzlar bulutta kayýp.

Yok;

Ne yýldýzým var, ne mehtabým, ne de güneþim,

Baðrýmda yer açtýðým gülistaným çöle döndü,

Bülbül küskün, kelebek yýlgýn, arýlar firarda,

Hayat kaynaðý nehirlerim coþkusunu yitirmiþ,

Unuttuðum aðlamayý yalnýz sana getirdim,

Bak baðrýndaki nehre, belki benim gözyaþým,

Coþan nehirlerinde hüznümü yýkayabilir misin?

Unuttum!

Hudutsuz yollar teptim, dað-bayýr demedim,

Keçi yoluna ayak sürdüm, selam vererek geçtim,

Çulumu baðrýna serecek sadece seni seçtim,

Aðlamayý unuttum, benim için aðlar mýsýn?

Koynunda sýrýlsýklam, içime aðlamak isterim;

Taþýna-topraðýna hüsranlarýmý yazar mýsýn?

Buz tutmuþ çaresiz baþýma güneþi verir misin?

Mehtap, gecemde kandildi, gösterir misin bana?

Karanlýk günlerime yýldýzlarý sýðdýrabilir misin?

Ya kelebeðim;

Rengini unuttuðum güzeller güzeli kelebeðimi,

Beneðine suskun kaldýðým uður böceklerimi,

Þahinleri, kartallarý benimle dost eder misin?

Baðrýnda akan gözyaþýmda beni yýkar mýsýn?

Hayýr!

O haþmetli varlýðýn, insan yükünü taþýyamaz ki;

Ýnsan denilen varlýk, senin gibi toprak ve kaya deðil,

Acý çeker, inler ve aðlar; diz üstü çöker, çýrpýnýr,

Sýrtýnda sen gibi yükle hayat yolunda hep yürür,

Dað gibi dertlerim var, benim için çeker misin?

Sýðýnmak isterim sana, baþý sisli-sessiz daðlar,

Baðrýnda bana bir yer aç, sana koþmak isterim,

Derdimle dertlenip, benim için aðlar mýsýn?

Makber;

Kaçtým insanlardan, hudutsuz yollarý teptim,

Yük ettim omuzlarýma, ümit ile ümitsizliði,

Kahýrlarýmý, hayallerimi koydum heybeme,

Tüm sermayem bunlardýr, baðrýn makberim,