
Bugün kor yağdı yüreğime,
Bir bilsen nasıl da üşüyorum.
Kristal kolyeler
takındı saçlarım,
Köle oldu soğuğa buz tutan
ellerim,
Titreyen ben oldum,
bir de bedenim.
Sana sesleniyorum
sevgili;
Görmüyor musun?
Soğuk beni yutacak,
Gözümdeki karanlık
beni boğacak,
Bana bir ışık ol, bir de
nefes,
Isıt iliğime kadar.
Geçmişim,
geleceğim,
Bütün anılarım ve
hayallerim,
Hepsi senin olsun,
Bırakma beni
Donarsam uyanamam
Isıt iliğime kadar.
Öldürecek diyorum
sana,
Bu sessizlik, bir de
sensizlik
Bu çaresizlik, ruhumdaki
yalnızlık,
Her an biraz daha dibe
çekiyor,
Tut ellerimden,
Fırtınalı denizler
dalgalanıyor,
Bırakma beni
Kaybolmayayım.
Bir ışık ol gözüme,
Bir de umut ol
yüreğime,
Kurtar beni bu dipsiz
kuyudan,
Belki satarsın;
Bende Yusufça kölen
olurum
Tut ellerimden bırakma
beni
Koma karanlık
denizlerde…
Seninle ısınıp,
seninle yaşayım,
Seninle var
olayım,
Duy beni;
Yalnız bırakma…
Yeniden döndür hayata,
Kurtar donmuşluğumdan,
Bu sessizlikten ve sensizlikten
kurtar,
Yüküm ağır
taşıyamıyorum.
21.01.2025
Ankara
Durmuş Ali ÖZBEK
Eğitimci Yazar
Kültür Bakanlığı Halk Şairi