Taşıyamıyorum

Bugün kor yağdı yüreğime,

Bir bilsen nasıl da üşüyorum.

Kristal kolyeler takındı saçlarım,

Köle oldu soğuğa buz tutan ellerim,

Titreyen ben oldum, bir de bedenim.

 

Sana sesleniyorum sevgili;

Görmüyor musun? 

Soğuk beni yutacak, 

Gözümdeki karanlık beni boğacak,

Bana bir ışık ol, bir de nefes,

Isıt iliğime kadar. 

 

Geçmişim, geleceğim, 

Bütün anılarım ve hayallerim, 

Hepsi senin olsun,

Bırakma beni

Donarsam uyanamam

Isıt iliğime kadar. 

 

Öldürecek diyorum sana, 

Bu sessizlik, bir de sensizlik

Bu çaresizlik, ruhumdaki yalnızlık,

Her an biraz daha dibe çekiyor,

Tut ellerimden, 

Fırtınalı denizler dalgalanıyor,

Bırakma beni

Kaybolmayayım. 

 

Bir ışık ol gözüme,

Bir de umut ol yüreğime, 

Kurtar beni bu dipsiz kuyudan,

Belki satarsın;

Bende Yusufça kölen olurum

Tut ellerimden bırakma beni

Koma karanlık denizlerde… 

 

Seninle ısınıp, seninle yaşayım,

Seninle var olayım, 

Duy beni; 

Yalnız bırakma…

Yeniden döndür hayata,

Kurtar donmuşluğumdan,

Bu sessizlikten ve sensizlikten kurtar,

Yüküm ağır taşıyamıyorum. 

 

21.01.2025 Ankara

Durmuş Ali ÖZBEK

Eğitimci Yazar

Kültür Bakanlığı Halk Şairi

( Taşıyamıyorum başlıklı yazı Dalim tarafından 22.01.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu