Ve sen gelirsin

orada bir rüzgarın
kızıl ve kocaman esintisine
ay boşaltır gidersin


gül hüznü ağlağında yıldız dağları
bakışının ucuna topla beni



zeminsiz yolun sis gözü
uzanır bir bağ iki ağızdan
saçlarım dalgalı,deniz derince
orada, ileride hıçkırığı bahçenin
nağmesi seslenir garip kelebeği


içe dönük karanlığın perdeleri
akşamüstüne bir başka arkalanır
parantezlenen ağaçları ki
Işığının kılıcında açılıp kapanan kıyı
vura vura mum gövdesine
dağlar yaprağını
koyusunda çizgisi tuhaf çiğ
üzgün bir mahşer..

düşmüşüm sesine
karanlığa her dalışta



ah benim uykumun eşiği
tut sızan suları avucunun içine
hangi buğuda dertlenir gölgenin demi
söyle geleyim


boşluğun kafesinde renkli kuşlar
aramız seninle iyi
evet bu çok iyi
köşesine büzülen hüzün çiçeği çekilirken beyazına
geç kırılmadan geçitinden
önüm zaten kalabalık
üstümde yaşlı camlar
yüzünde ay kabuğum

Yeşil üşüyor
ben üşüyorum


.
( Ay Kabuğu başlıklı yazı Moonlight tarafından 25.02.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu