Karanlık geceler,
düşlerime süsler.
Bir yıldız ışığı,
yüreğime düşer.

Sessizlik kaybolur,
gölgeye döner sesler.
Ruhuma dokunur,
rüzgâr eser
ruhumu üfler.

Ay ışığı yolum,
adımlar suskun.
Özlem vurgun,
nefesim yorgun.

Karanlık saklar,
umutlar solmaz.
Hatıralar düşer,
kalbime sığmaz.

Kimsesiz sokaklar,
sözlerimi duyar.
Ruhumda yankı,
bir dua akar.

Bir gölge izler,
yıllar geçer.
Hüzün deniz,
dalgalar eser.

Gölgeler fısıltı,
rüzgâr ve ben.
Gecenin sonu,
kim bilir, kim ?