Online Üye
Online Ziyaretçi
gecenin karanlık tüllerinden süzül,
bir nâr-ı ilâhîyle yan, ey çiçek!
filizlen siyah toprağımdan,
gözlerinin renginde baharı bekle,…
hiçliğin kuyusunda kaybolduğum dem,
yalnız sen varsın, ey ilâhî sır!
içimde vuslatsız bir baharın tomurcuğu kırılırken,
hasretin ateşi semûmu eritti varlığımı,...
…,şimdi ömrümün eşiğinde,
bir meltem ki dudağından esiyor,
ölümlülüğe açan bu goncada,
seninle bir, seninle yitik, ey canımın canı!