Yaşanan bu esaret, dolu bir kaset,
Hayatı hazmettiren bir haset;
Kaderin manzarası olur
Kimisininse yalnızca hasreti...
Kiminin umudu, kiminin hayali,
Tek tek parçalanan bir sanat eseri misali
Yapbozun kırık parçalarına bölünür.
Her insan bir bataklıkta açan çiçek gibi
Işıldar;
Ama üstüne çamur atıldıkça
Hayata kusar
Her zerresiyle...
Benim hikâyem de sizinki gibi paramparça;
Ama diğer yanda, umutlarımda bağırırım:
Duyar mısınız mısralarımda?
Siyah-beyaz tonlu filmlerdeki
Kaybolmuş bir gökkuşağıydım;
Bir yandan kaçardım,
Bir yandan savaşırdım —
Ama burada, kadere yapışırdım.
Gerçekleşmeyen potansiyel,
Bir insanı felce esir etmektir;
Onu bir zindana hapsetmek,
Ve kaderin eline
Bir mezar dikmektir.
Sor bana:
Pişman mıyım?
Ben bir başarı aynasıyım —
Ama aynı zamanda denizde salsızım.
Yağmur olsam, damlasam yeşerenlere…
Toprak bile
Beni tanımazdı.
(
Bataklıkta Açan Çiçek başlıklı yazı
enes-dogan tarafından
4/7/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
