Şiirim, birer hazımsızlığın budaklanmış eseri;
Okusan da çözümleyemezsin içindeki tefsirini.
Nihilistik bir ebedi yaşamın sonsuz ateşi,
Sönmez, bitmez, utanmaz tesiri.
Tek isteğim, girmekti sıcacık kollarına.
Hayatın zindan dokunuşuna çözüm bulamayınca
Sarıldım şiir bozuntularına.
Yazdım uğruna bunca şiir, şarkı...
Ama hepsi boşluğun yıkıcı birer farkı.
Yok oldu gitti sebepsizce,
Anılarınca faslı sordum; gittim, boş geldi elime aslı.
Yandım, sustum — her bakışta kaldım uzağa;
Sözlerim döndü her gece zehire, duaya.
Boğuldum benliğimde, dönemedim havaya;
Ağladım içimden, sığamadım dünyaya.
(
Ebedi Ateş başlıklı yazı
enes-dogan tarafından
7.05.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
