Güneş doğarken karlı yamaçlardan,
Ufukta bir gölge, kaybolmuş zamanlar,
Bir ses yankılanır dağlar arasından;
Toprak bırakır kökleri, devrilir ağaçlar.
Esen rüzgarda savrulan anılar,
Kırık kayalar arasında geçmiş hatıralar,
Sessizlikte yankı, yaşanmamış yıllar,
Gelir elbet umut, yıkılmış rüyalar.
Gözlerde donmuş eski bir çığlık,
Zaman geçse de kalır, ağır bir kırgınlık;
Ve içimde biriken sessiz, ağır kin,
İçkin bir sancı çöker, karanlık ve derin.
Yok olur toprak, son bir dem ile.
Ölüler susar; rüzgar ağlar sessizce
Kül olur umutlar, yükselir göğe.
Yitip giden izler kalır heveste.
(
Ölü Zaman Toprakları başlıklı yazı
vo tarafından
3.05.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
