Gönlümün Seccadesine
Gönül seccademin üstüne serdim
Geceden damlayan tebessümlerin kokusunu
Sessizliğin içinde büyüyen dualar
Bir gülüş güneş gibi serpilir hak katına
Ve ben varlığımın en saf hâliyle
Suskunluğa kök saldım
Bir adım attım suya çizildi yolum
Akşam rüzgârı dokundu alnıma
Çiçekler secdemdeki sözlerle
Toprakla buluştu
Her tebessüm bir ahenk taşır içinde
Gözyaşı bile ona gölge edemez
Bekleyişin ipini bıraktım
Zamanın titreyen damarlarına
Gülüşlerim çoğaldı
Ve belki de
Hak katında kaybolan her gölge
Bir gülümseme ile yeniden doğar
Ve gülüşler hak katında çoğalırken
Gönlümün seccadesine bir harf daha düşüyor
Bir dua gibi yükselen sözcükler
Gecenin içine serpilirken
İçimde saklı bir sır gibi büyüyor
Yol uzun suskunluk derin
Ama her tebessüm bir yıldız gibi
Kendi ışığını çoğaltıyor
Rüzgâr yüzümü okşarken
Kelime kelime yeniden doğuyorum
Belki de gülümsemenin özü
Varlığın en saf hâliyle
Hak katında yankılanan
Sessiz bir şükürdür
Ve ben bu şükürle büyürken
Gönlümün seccadesine bir gülüş daha seriyorum
Mehmet Aluç