Kalbin nihanýnda, bir sevda büyür.
Adýný duyarsan, sýr olmaz gülüm.
Seni parçalayan, beni öldürür.
Herkesin kaderi, bir olmaz gülüm.

Sev beni gönülden, beni arif et.
Ellere duyurmak, deðil marifet.
Leyla isteyene, beni tarif et.
Kokusuz çiçekte, tür olmaz gülüm.

Bir damla su oldum, gökten aðýndým.
Ufkunda güneþi ,yutan daðýndým.
Kerpiç duvarýna, geldim sýðýndým.
Durduk yere saçlar, kýr olmaz gülüm.

Benim þu caným, baðlý urganda.
Bir pire uðruna, yanar yorganda.
Döküp zülüfleri, topla gerdanda.
Afranýn gufraný, nur olmaz gülüm.

Bir mevsim üstümden, geçen kýþlarý.
Erir içimdeki, çakýl taþlarý.
Bilinmez diyara, ecel kuþlarý.
Kanat kýrmayýnca, hür olmaz gülüm.

Utanýrým senden, medet umarsam.
Kes beni kalbini, besler damarsam.
Bir Akþam ukbaya, gözüm yumarsam.
Son sabah bu kadar, zor olmaz gülüm.

Sana sabýr düþer, bana savaþmak.
Ferhat gibi daðýn, sýrtýndan aþmak.
Masallarda olur, sevip kavuþmak.
Pembenin koyusu, mor olmaz gülüm.

Kadýna güzellik, yaþmak gerekir.
Önce aþk narýna, düþmek gerekir.
Ateþin içinde, piþmek gerekir.
Her yürek yanar da, kor olmaz gülüm.

Zaman bir kapýdýr, anahtarýnda.
Sonu zeval olur, tamahkarýnda.
Gavur ellerinde, Rum diyarýnda.
Kral ölmedikçe, çar olmaz gülüm.

Yele yele geldik, ömür güzüne.
Sözler hançer oldu, indi özüne.
Kahýroðlan düþmüþ, aþkýn közüne.
Herkes sever amma, yar olmaz gülüm.