Milattan önce antik çaðýn bir zaman diliminde; geniþ ve ataerkil bir kartal ailesi yaþarmýþ. Atalarýndan kalma, katý, tavizsiz, esneklik payý olmayan kurallarla yaþamlarýný sürdürmüþler hep. Fakat yeni gelen her nesil, kurallarý kâh deðiþtirerek, kâh esneterek, kâh yolarak serçe kuþuna çevirmiþler. Huzursuzluk, uyumsuzluk, dengesizlik ve adaletsizlik artýk öyle bir noktaya gelmiþ ki, tolerans gösterme payý hiç kalmamýþ.

   Baþ dede, dede, anne, baba, oðul ve torunlardan oluþan, 4 nesil bir arada yaþayan bir kartal ailesi, geniþçe bir kaya oyuðunu kendilerine mesken yapmýþlardý. Katý kurallar gereði, eskiden her gün uygulanan yuvada temizlik takvimi, zaman geçtikçe haftada bire, ayda bire, derken yýlda bire düþmüþ.

   Artýk pislikten yuvada yatacak yer kalmamýþ, kokusu da yedi kat göklere ulaþmýþtýr. Temizlik nöbetini herkes birbirine havale edince de ortada kalmýþ. Bu duruma dayanamayýp isyan eden en küçük torun kartal, bilge dede kartala þöyle seslenmiþ:

"Dedeciðim bu yuvada artýk yaþamamýz mümkün deðil, koku ve kirlilik olaðan üstü düzeyde, yatacak, nefes alacak yer kalmadý, baþka bir yuvaya taþýnalým!"

   Bilge dede kartal önce duraksamýþ, içini çekmiþ, biraz derinlere dalmýþ ve yuvada herkesi süzerek ve hiddetle seslenmiþ: "Bizdeki bu popo olduðu müddetçe ve kural tanýmayan bir kafa da olduðu müddetçe, kýrk yuva da deðiþtirsek hepsini pisletiriz. Hiçbir yere gitmiyoruz. Oturun oturduðunuz yerde!"

   Bilge dede kartalýn bu cesur yüreðinden öperek, bugün yaþayan tüm kartallara soruyorum:

Ortamý kirletmeyen yeni popoya mý, yoksa yeni bir yasaya mý, veya yeni bir kafaya mý ihtiyacýnýz var?... Sanýrým bu kurgusal anlatýmýmýzdan; tüm þahin, doðan, atmaca ve leylek aileleri de gerekli dersi çýkarmýþlardýr.

   Peki bu anlatým, bir insan olarak, bizi hiç mi ilgilendirmiyor? Duygu, düþünce ve eylem planýnda yüce bir kemalât ve arþa ulaþma yolundaysak, neden üzerimize alalým ki?...

Samsun, 24.05.2025

Ali Rýza Malkoç

arm.web.tr