Boş boğaz bir martı ötüyordu yine sabah.
Gök gri, toprak suskun, deniz bile korkmuş.
Sanki şehir zorla susturulmuş;
Ne bir umut var ufukta, ne de telaş.
Yaşam değil sanki, ezbere yalan.
Yorgun kaldırımlarda adımlar pişman.
Gölgesiz insanlar geçiyor durmadan,
Akıllarda çalıyor eski bir şarkı zaman zaman.
Hatırlanınca hatıralarda eski şarkılar,
Yüzlerde yankılanır eski bir bahar.
Sokaklar köhne, eski düşler acı kokar;
O yüzden başlar dillerde sessiz inkâr.
Martı susmuş, kalmamış gökte boş boğaz.
Şehir küle dönmüş, kimsesiz bir mezar.
Ufukta titrer, süzülür umut azar azar...
Küllerin içinden doğar yeni bir diyar.
(
Şu Boş Boğaz Martılar başlıklı yazı
vo tarafından
26.05.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
