Bir akşam vakti hüzün çökerken yavaşça
Yağmur fısıldar ellerime düşerken
Zaman bir anafor gibi çeker beni kendine
Renkler dans ederek solarlar tuvalimde
Sonsuzluk hissi her an kalbimbe
Resmini yapmaya çalışıyorum
Uyku firar eder gözlerimden
Başka yabancılar geçer sözlerimden
Kördüğüm bu aşkın hali
Seyyah yorgun, yoktur mecali
Siyah sokaklar ıssız ve dar
Her nefes alışımda içimde bir ah var
Gün bitimleri hep hüzünlü müdür?
Gözlerimde biriken yaşlar
Bu isimsiz şarkı benim
Akşamla gelen kederim
Müjgân Akyüz Dündar
