
I
Babasına
haber salın
Sulamadığı
çiçeği kurudu
Kökünden
kopardılar
II
Taramazsan,
okşamazsan kızının saçını
Duygusal
boşluğu sömüren biri çıkar
Yolar
kızının tüm saçını
Eloğlu
anlamaz ki
Kızının
yürek acısını
III
O
sadece okumak istemişti
Ama
bir hoca çıktı
Mahvetti
her şeyi
Onu
mezun etmedi
IV
Şüpheli
bir kadın ölümü yok burada
Gizlenen
psikolojik bir şiddet var açıkça
Duygusal
boşluğu sömüren
Gücü
elinde bulunduran bir adamın yaptığı
V
İyiyim,
iyiyim, çok iyiyim
Bir
‘iyiyim’ daha yalan çıktı
Ve
bir hafız sustu sonsuza kadar
VI
Son
günlerim
Son
günlerim diyorum
En
ummadık anınızda
Kaybolacağım
hayatınızdan
VII
Yılmadım
denemekten
Üçüncü
kez deniyorum
Beni
sen astın
Salıncak
kur şimdi çocuklarına
Beni
astığın iple
VIII
İki
gündür yemek yemedim
Şimdi
acıktığımı fark ettim
Hayallerim
değil ben öldüm
Hem
de aç aç öldüm
Daha
yirmi bir yaşında
IX
Evet,
ben
Senin
için hiçbir şey yapmadım,
Yapmadım
biliyorum
Sadece
iki dünyamı yaktım
X
Hiçbir
çiçek olmasın mezarımda
Zaten
ben bir çiçeğim
Kıymetini
bilmediğiniz
Mezar
taşı bile ezmesin bedenimi
XI
194650’dir
telefonumun kodu
Ne
yaparsanız yapın
Ahmet!
Balığını
da al!
Zil
zurna sarhoş ol!
Bolca
felsefe yap!
Ama
asla mezarıma uğrama!
XII
Bu
bir aşk hikâyesi değil
Bu
açıkça bir istismar
Duygularla
oynanan
Tüm
dengeleri bozan
Hayalleri
öldüren
Bu
düpedüz bir saldırı
Sevgisiz
büyümüş bir kıza
Açılmış
bir savaş
Ve
o kız şimdi
Kaybetti
bu savaşı tek başına