İhtiyar




İnsana bazen 
Hayatın verdikleri ağır ve ağrılı gelir 
Yorgunluktan mıdır, bir uçurumdan düşmekten midir 
Onca tozu dumanı yutmuşcasına yeryüzünde
Küstüğün yalnızca kendinedir 
Şikâyet, acı, hüzün hep kendine 
Umutla 
Alnına yazılanı Ay gibi esrarengiz 
Gece gibi sessiz 
En bahtsızlığının maya tutmamış hâline inat
Yorgunluktan seyrek bakan gözlerinin ışığında
Kevser gibi temiz bir sabahın doğacağını düşleyerek 
Beklersin 
Tüm okyanusları bir bir aşarak 
Vaktine esir düşersin 

İki güzergâhın ortasına mıhlanmış, öylece 
Derin derin iç çekerek kalacaksın 
Tüm bu kuruluğunu giderecek bir soğuk su
ardından 
Ardından uzanıp yatağa 
Yedi uyurları kıskandırarak 
Mavi mumun yanışı ile 
Karanlıkta 
Sessizce 
Geçen gemileri seyre dalıp 
Son kez uyuyacaksın ihtiyar 





( İhtiyar başlıklı yazı Gecenin_Sesi tarafından 14.06.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu