Online Üye
Online Ziyaretçi
Kalbimi söküp bıraktın
mabedime,
ihtiyacı olan alsın diye
ama kimse dokunmadı…
Çürük bir meyve gibi bekledim,
sen tekrar kalbimden
bir ısırık alıp tükürünceye dek…
Gece yarısı haritalar çiziyorum
dövmelerimin üstüne:
“Buradan sola dönünce
kaybolursun.”...
Aynaları kırdım,
ama yansımam
hâlâ camın içinde sıkışmış,
tırnaklarıyla kazıyor adını…
Sen gittikten sonra
zihnimde yeni yollar açıldı:
Biri isyana,
biri deliliğe,
sonuncusu
doğrudan hiçliğe çıkıyor…
Ve dilimi ikiye böldüm;
yarısı “sen” dedi,
yarısı “Tanrı.”...