Yakan Fırtına
Yanıyor derinden, gönül,
Rüzgarla savrulur küller.
Her seher andım adını,
Kendi içimde, sessizce...
Lafla söylemek kolay,
Sanki bir bakışla biter.
Oysa meşakkatliymiş,
Bir ömür ister bu işler.
Ceylan gözünü görmeye
Yürek dayanmaz, bilirim.
Amin denilmeyen işe
Bakarsın, el olmuş, gider...
Göründüğünden beridir,
Yalan dünya bize zindan.
Her nereye bakarsam, o
Her yerde ondan bir iz var.
Çiçekti gönlüme konan,
Rengârenk, ince bir nağme.
Sessizliğim katilimdi,
İçime atmıştım her an.
Gavur ağlar halimize,
Şaşırır kaderimize.
Çözülemeyen bilmece,
Kim anlayacak, bilecek?
Açtım dertlerden bir kuyu;
Ne ben ettim, ne ben buldum.
Kaçıncı bahar geçiyor?
Dünyam her yıl yıkılıyor...
Ey beni yakan fırtına,
Ey yüreğimi delen yel!
Sanki cehennem kapısı
Açıldı… gittin ya hani.
mesakin-01/07/2025
(
Yakan Fırtına başlıklı yazı
Mehmet Emin sakin tarafından
1.07.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
