Tesadüf seni karþýma çýkarmasaydý,

Gene yürürdüm yollarý — baþýma buyruk, sessiz,

Gözlerim gökyüzünü ararken yeryüzünde,

Bir þeyler eksik ama ne bilmeden, öylesine yaþayýp giderdim.

Sen geldin…

Ve dünya birden baþka renkte döndü,

Zamanýn kalbi baþka attý seninle —

Bir kalbin içindeki ikinci kalbi bulmak gibi.

Sen bana,

Sadece etten kemikten ibaret olmadýðýmý,

Gizli bir bahçem olduðunu —

Ruhumun da sevilebildiðini gösterdin.

Ben o güne dek sadece yaþadýðýmý sanýyordum,

Meðer bekliyormuþum.

Sen gelince anladým:

Hayat, seni hissedince baþlýyormuþ

H.T