Bir kalpte iki mevsim yaþanýr mý

Biri kýþ gibi suskun,

Diðeri bahar gibi telaþlý.

Biri alýþkanlýkla sarar tenini,

Diðeri bakýþýyla uyar kalbini.

Ben bir sýr gibi sakladým kendimi yýllarca,

Görülmeden yaþadým,

Dokunulmadan geçtim aynalarýn önünden.

Ama þimdi biri var,

Dizelerime dokunuyor,

Sessizliðimi þiire çeviriyor…

Ellerim kaleme alýþtý yeniden,

Bir zamanlar unuttuðum harfler

Artýk içimden dökülüyor usulca.

Çünkü biri bana beni hatýrlattý

Üstelik hiç “ben ol” demeden,

Sadece “sen kal” diyerek…

Ne seçim var bu hikâyede,

Ne yalan, ne kaçýþ.

Sadece his var,

Ve hissettiðime ilk kez bu kadar yakýným.