Online Üye
Online Ziyaretçi
Gülüşüyle gelir sözleriyle yakar
Dostum der, arkandan zehir akıtır.
İçtenmiş gibi görünür gözleri
Oysa karanlıkta pusuda bekler bir akbaba.
Sözleri ballı, kalbi kireç taşlı
Bir tebessümle seni mezara taşır.
Yanındaymış gibi görünür kalabalıkta
Ama yalnızken adını bile siler, unutur.
Çıkarı varsa gözyaşınla bile ağlar
Yoksa cenazende bir dua bile etmez.
Maske ustasıdır bu dünya sahnesinde
Vicdanı yoktur alkışa tapar sadece.
Sen iyi oldukça daha çok ısırır
Susarsan büyür, konuşursan kıvranır.
Bir gün hakikat çıkar karanlıktan
Ve en çok gülen yerin dibine girer
İsmail Gökkuş