BALKABAÐI

Eski taþ duvarýn renkli desenine ellerini sürerek, yukarýlara doðru çýkan balkabaðý sürgünleri ne kadar da baþlarýna buyruklar. Ýlerlemek, onlar için karþýlarýna çýkacak engelleri görmezden gelmek demek. Güçlerinin yettiði kadar evlerinden dünyalarýndan uzaklara çok uzaklara gitmek onlarýn iþi. Varlýklarýyla çitleri, evlerin panjurlarýný, çamaþýr iplerini, üzüm asmalarýný þereflendirirken, kuþlara özenip de yan bahçenin kavak aðaçlarýna tünemelerine hiç þaþmamalý..

Ben çocukken, balkabaklarý benim kahramanlarýmdý. O taþ duvarýn altýna metal sakýz kutumu gömdüðüm gün buna öyle çok inanýyordum ki. Yeþilli o küçük kutuya balkabaklarýnýn çekirdeklerini saklýyordum. Her eylül onlarý özenle ekiyordum. Tek ümidim onlarýn çok çok büyüyünce, babamý deðil sadece beni ve annemi bu cehennem gibi evden alýp kimsenin bulamayacaðý bir yere götürmesiydi. Masalda da öyle diyordu ya; balkabaklarýndan bir araba kapýda bekliyordu..

                     Mavi Yýldýrým