Tarifsiz bir yara açıldı içimde,
ne söz kapatır, ne zaman…
Dünya sustu o an,
yalnızca gözyaşım konuştu.
Gördüm onu,
dağlar çöktü üzerime.
Bir bakışla yıkıldı kalbim,
ne gece topladı,
ne sabah onardı.
Adını anmaya dilim varmadı,
çünkü adı da acıydı bana.
Ellerim boş, nefesim dar,
göğsümde taş gibi bir hasret.
O yüzden sakladım umudumu,
nazlı bir dua gibi fısıldadım geceye:
“Eğer bir gün cennet kapısı aralanırsa,
orada bıraksınlar bizi aynı bahçeye.”
Çünkü dünyada çöküş vardı,
ama gökte belki iki göz bir olur;
hasretimizi saklarız, belki gelir zamanı.
Orada, yıldızların altında,
suskunluğum şarkıya döner belki.
Ve ben şimdi, her ağladığımda,
gökyüzüne doğru yönelir kalbim;
bir ihtimal, bir dua:
cennette buluşmak için.
mesakin-16/09/2025
(
Tarifsiz Yara başlıklı yazı
Mehmet Emin sakin tarafından
9/16/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
