Vakit Ayrılık Vaktidir Henüz
O yokuşu nasıl çıktım, hatırlamıyorum, ama yorgunluğum hâlâ aklımda. O an aklıma düştükçe omuzlarım ağır bir yükün altında kalmışçasına çöküyor, ayaklarım bedenimi taşıyamaz oluyor. Seninle ilk ve son kez konuşmuştuk. Demiştin ki: "Anlattıkların güzel. Her yeri ben dolu. Ben neymişim yahu. Benim de anlatacaklarım var, ama benim hikayemde sana yer yok." Canın sağ olsun. Ben buraya -gelebildiysem sen kimseye anlatmamış olsan da- ben o hikayede bir cümlelik, bir kelimelik de olsa yerimi aldım. Sadece bunu sana söylemedim. Çünkü gidecektin, gidecektim. Sen istediğin yere gidecektin. Benim gittiğim yere "gurbet" diyeceklerdi. "Merhaba!" diyemeden, "Hoşça kal!" diyemeden gitmekten korkardım. Bu şiir şahidimdir.
Farkında mısın, değil misin bilemiyorum hala, Mihribân olduğunun…
Takati kalmamış bir yaprağın vedası gibi veda ediyorum
Ardıma bakmak yasak, gideceğim yollar uzak
Merhaba diyemedim, hoşça kal da diyemeden gidiyorum
Ardıma bakmak yasak, gideceğim yollar uzak.
Nedensiz bir veda gibi düşünme, bir mecburiyet bu gurbet
Rıhtımdan demir almak zamanı gelmiş meğerse bugün
Uzak gideceğim yollar, ardıma bakmak yasak… Bu gurbet bir sürgün
İlk kez konuştuk. Son kez olduğunu ikimiz de biliyorduk. Artık gidebilirdim, gittim. Hatta ölebilirdim, henüz yaşıyorum.
(
Vakit Ayrılık Vaktidir Henüz başlıklı yazı
ferman tarafından
22.09.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
