“At, sahibine göre kişner” derler yani  aralarında duygusal  bir bağ oluşur zamanla.

Her zamanki gibi ahıra sevinçle giren sahibi, atını güzelce tımarladı; başını okşadı ve kuyruğunu toz toprak kaldırmasın diye ördü. Ardından semerini vurdu, gemini taktı ve “Haydi bismillah” diyerek ormanın yolunu tuttu. Bu arada atın üzerine binmeyi de ihmal etmedi. Öyle ya, gideceği yer uzaktı; kendisini yormamalıydı.

Adamın tek düşüncesi vardı: Yağmur çamur demeden ormana bir an evvel varmak için atını kamçılamak ve  akşama kadar çekeceği tomrukların hesabını yapmaktı.

Atın düşüncesi  neydi biliyor musunuz, torbasındaki yem…

( Atın Düşüncesi başlıklı yazı berberce tarafından 30.09.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu