Zamanın zembereği kırılmışken,
Big Ben bile susmuş sanki içinden.
Sisler öper köprülerin alnını,
Gece, Thames’e döker yorgun sırrını.
Bir çağın harfleri küskün, dağınık,
Yalnızlık, sanki göğün altın anıtı.
Kalemim, sessiz bir dua gibi eğilir,
Kayıp mısralarda ruhumu arar dilim.
Gökyüzü gri, ama içinde bir nur,
Her damlada ezelî bir huzur.
Camdan şehre bakar içimdeki ben,
Bir mektup yazarım – gönderilmez, neden?
(
Zamanın Zembereği başlıklı yazı
NEJAT HOCA tarafından
9.10.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
