Zamanın akrebi vururken beni,
İnlettin, inledim; akan bu zehir
Hayalden hikâye yıkarken teni,
İnleyen nağmeler yıkıldı şehir
Maziden karıştım, pusandım, kustum;
Ak ile siyahı ayırsın adalet.
Oyunun sarsınca anladım, sustum;
Aşığı kandırdı — gizliyi ayan et.
Bu öfke, bu zulüm; bilmem ki niye,
Bin sitem gönderdim, değişmez yine.
Çamura düşüren oklansın diye,
Yalvardım, yaslandım; değişmez yine.
Gördüğüm cindendir, zannettim yattım;
Değişmez hikâyen, yalnıza kattın.
Anladım sonunda, takibin mattım;
İrem’den tamû’ya durmadan attın.
Aşığın ağlattın, mazluma kattın?
Aşkınla yandırdın aşığa zillet.
Daneyi samana durmadan attın
Ardından verdiğin geçersiz bilet.
Gizli düşmanların maskesi düşsün;
Yıkılsın bu oyun, kalbime yattın,
Rütbesi lal olsun payesi düşsün.
Yıkılsın bu oyun, zalimi attın.
(
Zamanın Akrebi başlıklı yazı
Mehmet Tevfik ELTAS tarafından
11.10.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
