Yaşamış mıyım öyle fevkalade bir hayat,
Şimdi karşımda duruyor dünyadan azat.
Gözlerimde yılların yorgunluğu,
Kalbimde ise cerahat.
Bitti ömrüm, geride kaldı saf hakikat.
Duruyor şimdi karşımda vicdanım,
Sessizliğe gömüldü bütün umutlarım.
Kaybolup gitti bir bir anılarım,
Geriye kaldı yalnız bir avuç toprağım.
Kazdım mezarımı tırnaklarımla,
Belki kurtulur dedim kayıp bir parça.
Ne var ki nafile, her günah başa,
Bir ömür tükettim boş amaçlarla.
Bitti artık, dönsün dünya kendince,
Ne dem kaldı, ne de heves içimde.
Toprak çağırıyor usulca ebediyete,
Yok olup gideceğim sessizce.
(
Sıradan Hayatlar başlıklı yazı
vo tarafından
24.10.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
