Online Üye
Online Ziyaretçi
🇹🇷 KÜLLERİNDEN DOĞAN BİR MİLLET YAŞASIN CUMHURİYET
Bir sabah doğdu Anadolu
gözleri yorgun ama kalbi inatçıydı
toprak susmuştu rüzgârın sesi bile kederdi
ama o sessizliğin içinde bir nefes kaldı
bir ulusun sönmeyen yüreği
hala vatan diyordu kısık bir sesle
Şehirler yanmış köprüler yıkılmıştı
ama umudun haritasını çizenler
ellerinde kalem değil inanç taşıyordu
kadınlar mermi taşıdı sırtında
çocuklar cephaneyi oyun sanarak koştu
yaşlılar ellerini dua diye kaldırdı göğe
bir ulus tükenmişliğin içinden
direnişi öğrendi yeniden
O gün Sakarya’da toprak kanla yoğruldu
her damla bir yemin
her nefes bir isyandı esarete
bir ses yükseldi cephenin ortasında
dumandan külden yürekten doğan bir ses
ya istiklal ya ölüm
O ses Mustafa Kemal’di
yorgun ama dimdik bir ses
milletin kaderini yeniden yazan bir kalemdi
ne taht istedi ne zaferin şanını
tek istediği halkın başı dik olsun
vatan bir daha boyun eğmesin
Ve o gün bir millet ayağa kalktı
elinde silah değil
yüreğinde vatan vardı
bir ulus yeniden doğdu
külden gözyaşından umuttan
Sonra bir sabah
takvim 29 Ekim 1923’tü
güneş doğdu
ama bu defa yalnız gökyüzüne değil
kalplere doğdu
bir kelime yankılandı meclisin taş duvarlarında
cumhuriyet
O kelime bir çocuğun ilk nefesi gibiydi
bir annenin duası
bir askerin son bakışı kadar kutsal
o gün zincirler kırıldı
tahtlar sustu
millet konuştu
Kadınlar umutla baktı geleceğe
çocuklar ilk kez özgürlük kelimesini öğrendi
er meydanlarından meclis kürsülerine kadar
her yer aynı sözü söyledi
egemenlik kayıtsız şartsız milletindir
Cumhuriyet
bir yönetim biçimi değil
bir ruhtur
bir dirilişin bir halkın alnına yazılmış
ölümsüz bir andır
o andın içinde
şehitlerin kanı
gazilerin duası
analardan yükselen sabır vardır
Bugün bu toprakta özgürce nefes alan her insan
o günün mirasçısıdır
unutma bu vatan kolay alınmadı
bu bayrak kolay dalgalanmadı
her renginde kan
her gölgesinde bir yemin vardır
Cumhuriyet bize miras değil
emanettir
Atatürk’ün sesi hâlâ yankılanır rüzgârda
benim naçiz bedenim elbet toprak olacak
ama Cumhuriyet sonsuza dek yaşayacak
Ve biz
o sonsuzluğun nöbetçileriyiz
her 29 Ekim sabahı
kalbimizde aynı ateş yanar
ne mutlu Türküm diyene
✍️ İsmail Gökkuş