Yaşlanmak ne ki, ben doğarken büyümüşüm.
Şu an yirmi beş olsam da, bütün ömrümü görmüşüm.
Yıllar geçse dahi, ne umut kaldı ne endişe,
Artık bekliyorum onu, büyük bir sessizlik içinde.

Ufacık bir mutluluk duyacağım diye,
Ne gerek var aynı ıstırabı çekmeye?
Kaldı mı fayda onca acı ve kederden?
Tükendim artık bu anlamsız döngüden.

Daha dündü benim ilk adımlarım,
Şimdi ise anlamsız bir arayıştayım.
Bir sabah uykudan uyanmasaydım,
Keşke bu dünyada hiç var olmasaydım.
( Anlamsız Hayatlar başlıklı yazı vo tarafından 11/13/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu