Santorini De Bu Kaçıncı Senfoni
Yamalı gülücüklerim düşüyor yüzüme—Donmuş nefesime sıcacık bir bakışlaAcılanmış ama çürümeden...Gökyüzünden tenime dokunan bulutlarınHapsedilemeyen bir mutluluğa beraatı gibi—Yok bir direniş, sızlanışSözsüz, sazsız, kararsız, anlamsız oluşumHislerime sürçülisan edişimdendirÜstelik bugünlerde kar beyaz bir sevilmişlik var içimdeDemir parmaklıklarıma düşenaşk tanelerim gibi—Parçalanmış ama erimeden...Sanki bir çocuk koşuyor İçimdeHeyecanı rüzgarları öpüyorDalgaların üstünde zamanı tuta, tuta ip atlıyor“Gel,” diyor hayat içimdeki çocuğaDüşe kalka, dizlerini kanata, kanataHer düşüşünde yerden bir avuç toprak ala, ala...Hırpalanmış ama kirlenmeden...Ve o an, kurtarıyorum içimden bir şeyleriKendimi kendimle, biraz, biraz büyütüyorumUnutuyorum senin, bende bir gölge oluşunuYansıyıp bir yerlerde, doğup kayboluşumuİşte şimdi: Senfoniye dönüşenKimsesizliğime dokunuyorumSon gülüşlerimi, arsızlıkla suçlayıpHayallerimin örtüsüne, sığınır gibiSevdalarımın lekesine, hapsoluyorum...Bir çılgınlık yapıyorumDinliyorum bazen birileriniİhanetleri hiç yaşanmamış sayıpHatırlıyorum, kolu, kanadı kırık sevilmişliğimiDönüyorum, sonra diyorum ki kendime...Santorini ’de bu kaçıncı senfoni...mesutkuntan
(
Santorini De Bu Kaçıncı Senfoni başlıklı yazı
mesut-kuntan tarafından
12.12.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
