Korkar oldum yaþlanmaktan genç olsa da yaþým,

Birer birer terk ederken dünyayý tanýdýklarým,

Korkar oldum yaþlanmaktan

Ve dahasý uzun yaþamaktan.

Kýsacýk ömrümde birçok ölüm hasreti tanýyan ben,

Düþünemiyorum yýllar sonra hayatta kalmanýn hüznünü,

Kaybedilmiþ ya da kaybedilecek onlarca insan.

Birçoðu tanýðým, birçoðu sevdiðim,

Birçoðunun gitmesini beklemediðim; insanlar…

Biliyorum dünyada kalmayacaðýz hiçbirimiz,

Ne kadar alýþsak da alýna, moruna ve yeþiline,

Ne kadar sevsek de servetini ve rehavetini

Ve ne kadar alýþýldýk gelse de dertleri,

Hiçbirimiz kalmayacaðýz dünyada,

Biliyorum.

Ama tam da anlamaya baþlamýþken dünyayý,

Gidivermek dünyadan,

Kolay deðil.

Her ne kadar asýl yaþamanýn kendisi zor olsa da,

Alýþmadýk mý Allah aþkýna zor olana?

Yaþlanmaktan ve yaþamaktan korkar oldum,

Gördükçe gidenleri genç yaþta,

Kaybettikçe sevdiklerimi bir bir.

Ýliklerime kadar titretse de beni ölüm,

Ayný þiddetle korkar oldum yaþamaktan.

Bir zamanlar yaþayanlarý omzumda taþýmaktan.

Korkar oldum…